Το Βρέφος Βασιλιάς

Ο Δόκτωρ Χάρι Τίμπαουτ χρησιμοποίησε τον όρο «Η Μεγαλειότητά του, το Βρέφος», που επινοήθηκε αρχικά από τον ψυχαναλυτή Σίγκμουντ Φρόιντ, για να περιγράψει μια έμφυτη τάση ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ο όρος Βρέφος Βασιλιάς θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και Βρέφος Βασίλισσα, γιατί το πιθανότερο είναι ότι όλοι μας έχουμε αυτό το βρεφικό Εγώ μέσα στο υποσυνείδητό μας. Τα άτομα που είναι εθισμένα σε ουσίες θα πρέπει να έχουν το νου τους μήπως εμφανίζουν κάποια από τα χαρακτηριστικά του Βρέφους Βασιλιά, γιατί αυτές οι τάσεις και οι συμπεριφορές μπορούν να παρεμποδίσουν την ανάρρωσή τους.

Εμείς, που ήμαστε σε Προγράμματα Δώδεκα Βημάτων, βλέπουμε ότι χρειάζεται να καταβάλλουμε επανειλημμένα την προσπάθεια να παραδινόμαστε - να παραδίδουμε τη ζωή μας και τη θέλησή μας στη φροντίδα του Θεού. Έχουμε ακόμα και σλόγκαν που τονίζουν την αναγκαιότητα και τις ανταμοιβές του Τρίτου Βήματος: Άφησέ το Από τα Χέρια σου, Άφησέ το στα Χέρια του Θεού, Ό,τι Παραδίδεις, Γίνεται.

Η αναγνώριση της ανισχυρότητάς μας αποτελεί τη βάση της παράδοσης, αλλά η πράξη της παράδοσης έρχεται μόνο με την πλήρη αποδοχή αυτής της ανισχυρότητας. Όσοι από μας έχουμε δυσκολία με το Πρώτο Βήμα, πιθανότατα, αναγνωρίζουμε μεν την ανισχυρότητά μας, αλλά δεν ήμαστε διατεθειμένοι να την αποδεχθούμε. Με άλλα λόγια, ήμαστε σε θέση να τη δούμε και να την κατανοήσουμε, αλλά η ανάγκη μας να ελέγχουμε τα πράγματα δε μας επιτρέπει να δεσμευθούμε απέναντι σε αυτήν την τόσο αναγκαία πράξη παράδοσης. Παρεμβαίνει το Εγώ μας. Η ανωριμότητά μας, μας επιβάλλει να διατηρούμε τον έλεγχο. Η νοοτροπία του Βρέφους Βασιλιά που έχουμε, επιμένει ότι θα πρέπει εμείς να κατευθύνουμε τη ζωή μας και να ελέγχουμε τη θέλησή μας. Όταν συμβαίνει αυτό, το Βρέφος Βασιλιάς παρεμποδίζει την υγιή ανάρρωσή μας.

Σε αυτό το βιβλίο θα μάθουμε να αναγνωρίζουμε το Εγώ του Βρέφους Βασιλιά μέσα μας. Για να μπορέσουμε όμως να ανακόψουμε πλήρως την αρρώστια μας, πρέπει να παραιτηθούμε από τα παιδιάστικα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μας. Η καταναγκαστική προσωπικότητα του Βρέφους Βασιλιά μπορεί να επιταχύνει την εξέλιξη της αρρώστιας ή να μας οδηγήσει σε υποτροπή. Καθώς δουλεύουμε το πρόγραμμα ανάρρωσης των Δώδεκα Βημάτων στους Αλκοολικούς ή τους Ναρκομανείς Ανώνυμους, θα πρέπει να διατηρούμε συνεχώς επίγνωση αυτών των τάσεών μας.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΡΕΦΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ;

Για να καταλάβουμε το Βρέφος Βασιλιά, ας φανταστούμε για λίγο ότι επιστρέφουμε στην κοιλιά της μητέρας μας. Εκεί μέσα αισθανόμαστε ζέστη, ασφάλεια, ανακούφιση, ελευθερία και δύναμη. Όλες μας οι ανάγκες ικανοποιούνται. Ήμαστε το κέντρο του σύμπαντος. Μας φροντίζουν απλά και μόνο επειδή υπάρχουμε και βιώνουμε την απόλυτη ικανοποίηση.

Η βρεφική ηλικία επίσης ενθαρρύνει τις συμπεριφορές μας ως Βρέφους Βασιλιά. Οι θορυβώδεις απαιτήσεις μας για τροφή, προσοχή και φροντίδα εισακούονται αμέσως. Ήμαστε και πάλι το κέντρο ενός απέραντου βασιλείου και οι επιθυμίες μας είναι άκρως σημαντικές. Μέσα από τη φυσιολογική διαδικασία ωρίμανσης της παιδικής ηλικίας και της ενηλικίωσης, οι περισσότερες νοοτροπίες του Βρέφους Βασιλιά ξεσκαρτάρονται και αντικαθιστούνται από πιο λειτουργικές δεξιότητες διαχείρισης των πραγμάτων και των καταστάσεων.

Κάποιοι από μας, ωστόσο, περάσαμε μέσα από τα στάδια της σωματικής ανάπτυξης, χωρίς να αποβάλλουμε αυτό το ανώριμο πλάσμα - το Βρέφος Βασιλιά. Για μας, το Βρέφος Βασιλιάς ποτέ δεν ξεχνάει τη θαλπωρή και την ασφάλεια της ενδομήτριας και της παιδικής ζωής και θα επιχειρεί, ξανά και ξανά, να την βιώσει. Το Βρέφος Βασιλιάς προσπαθεί να αναβιώσει την απόλυτη ευδαιμονία της πλήρους ικανοποίησης των αναγκών του.

ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΒΡΕΦΟΥΣ ΒΑΣΙΛΙΑ

Στην προσπάθειά τους να ανακτήσουν την ασφάλεια της παιδικής ηλικίας, τα Βρέφη Βασιλιάδες, προσπαθούν να αναβιώσουν τα ίδια αισθήματα ευδαιμονίας που τους πρόσφεραν ικανοποίηση πριν τόσα χρόνια. Ο Τίμπαουτ λέει ότι, «όταν τα βρεφικά χαρακτηριστικά συνεχίζουν να κυριαρχούν και στα χρόνια της ενηλικίωσης, το άτομο το χαρακτηρίζουμε ως «ανώριμο» και η ανωριμότητα αυτή είναι άμεσα συνυφασμένη με συναισθήματα, όπως αυτό της παντοδυναμίας, της αδυναμίας να δεχθεί κάποιος ματαίωση και της παρόρμησης να κάνει τα πράγματα βιαστικά.[1]

Τα Βρέφη Βασιλιάδες έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά στην προσωπικότητά τους. Κανείς μας δεν τα έχει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, αλλά το πιθανότερο είναι ότι θα βρούμε αρκετά που μας χαρακτηρίζουν. Τα Βρέφη Βασιλιάδες πιθανόν να έχουν τα κάτωθι χαρακτηριστικά:

• Εκδηλώνουν συχνά θυμό ή φόβο απέναντι σε σύμβολα εξουσίας και θα επιχειρήσουν να στρέψουν το ένα ενάντια στο άλλο για να περάσει το δικό τους.
• Αποζητάνε την αποδοχή των άλλων και κάνοντάς το, φθάνουν να χάσουν την ίδια τους την ταυτότητα.
• Καταφέρνουν να κάνουν μια καλή πρώτη εντύπωση, αλλά δεν είναι εις θέση να τη διατηρήσουν.
• Έχουν δυσκολία να δεχθούν προσωπική κριτική και όταν αισθάνονται ότι τους κριτικάρουν, νοιώθουν απειλή και θυμό.
• Έχουν εθιζόμενες προσωπικότητες και φθάνουν συχνά στα άκρα.
• Απορρίπτουν και απαρνούνται τον εαυτό τους.
• Τους ακινητοποιεί συνήθως ο θυμός κι η ματαίωση και σπάνια νοιώθουν ικανοποιημένοι.
• Νοιώθουν συνήθως μοναξιά, ακόμα και όταν περιτριγυρίζονται από άλλους ανθρώπους.
• Παραπονιούνται διαρκώς και ρίχνουν στους άλλους το φταίξιμο για ό,τι πάει στραβά στη ζωή τους.
• Αισθάνονται ότι κανείς δεν τους εκτιμάει και ότι δεν ανήκουν πουθενά.
• Βλέπουν τον κόσμο σαν μια ζούγκλα γεμάτη από εγωιστές που «δεν είναι εκεί» γι' αυτούς.
• Βλέπουν παντού την καταστροφή και γι' αυτούς όλα είναι υπόθεση ζωής ή θανάτου.
• Αντιμετωπίζουν τη ζωή με τρόπο απόλυτο: μαύρο-άσπρο, σωστό-λάθος.
• Ζούνε στο παρελθόν και είναι γεμάτοι φόβο για το μέλλον.
• Έχουν έντονες τάσεις εξάρτησης και υπερβολικό φόβο εγκατάλειψης.
• Φοβούνται την αποτυχία και την απόρριψη και δε δοκιμάζουν καινούργια πράγματα για να μη ρισκάρουν να αποτύχουν.
• Έχουν πάθος με τα χρήματα και τα υλικά αγαθά.
• Κάνουν μεγαλεπήβολα σχέδια και όνειρα, παρόλο που δεν έχουν την ικανότητα να τα υλοποιήσουν.
• Δεν μπορούν να ανεχθούν την αρρώστια, ούτε στον εαυτό τους ούτε στους άλλους.
• Έχουν την τάση να γοητεύουν τους ανωτέρους τους και να εκφοβίζουν τους κατωτέρους τους.
• Πιστεύουν ότι οι κανόνες και οι νόμοι ισχύουν για τους άλλους και όχι γι' αυτούς.
• Εθίζονται συχνά στις έντονες συγκινήσεις - στη ζωή «στα κόκκινα».
• Κρατάνε τον συναισθηματικό πόνο μέσα τους και χάνουν κάθε επαφή με τα συναισθήματά τους.

ΤΟ ΦΟΒΙΣΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΒΡΕΦΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ

Μέσα σε κάθε εθισμένο άτομο υπάρχει ένα μοναχικό και ντροπιασμένο αγόρι ή κορίτσι που του ψιθυρίζει ηττοπαθή λόγια, τα οποία πηγάζουν από μια ζωή γεμάτη αρνητικά μηνύματα. Συγκρίνουμε συνεχώς τον εαυτό μας με τους άλλους και νοιώθουμε ότι μειονεκτούμε.

Αυτό το συναίσθημα, που έχουμε, ότι δεν αξίζουμε, ότι εμείς φταίμε για όλα και ότι δεν ανήκουμε πουθενά, αποτελεί τον πυρήνα της προσωπικότητάς μας. Το Βρέφος Βασιλιάς - αυτό το εγωκεντρικό, απαιτητικό πλάσμα, αναδύεται στην επιφάνεια όταν βιώνουμε αυτά τα συναισθήματα ντροπής και ανεπάρκειας. Καθώς προσπαθούμε με παιδιάστικους τρόπους να γίνουμε αποδεκτοί και να ευχαριστήσουμε τους άλλους, αρχίζουμε να ψάχνουμε για πράγματα έξω από μας που θα μας κάνουν να νοιώσουμε καλύτερα μέσα μας.

Τα φιρμάτα ρούχα, τα γρήγορα αυτοκίνητα, ο όμορφος γκόμενος ή γκόμενα, τα ναρκωτικά και η έντονη συγκίνηση της ζωής «στα κόκκινα», όλα αυτά μας βοηθάνε να απαλύνουμε τον πόνο μας. Αναπτύσσουμε ένα ελκυστικό, σαγηνευτικό και γοητευτικό ίματζ για να πετυχαίνουμε αυτό που θέλουμε. Τα τεχνάσματα που επινοούμε για να αποκτήσουμε αποδοχή, δύναμη και προσοχή, τα χρησιμοποιούμε για να γεμίσουμε το εσωτερικό μας κενό - αλλά αυτό παραμένει. Όση αγάπη, κοινωνική καταξίωση, πλούτο ή δόξα κι αν αποκτήσουμε, δεν θα είναι ποτέ αρκετά γι' αυτό το φοβισμένο παιδί που έχουμε μέσα μας.

Θεωρώντας το αυτό αδυναμία, το ανώριμο κομμάτι μας, που αντιστοιχεί στο Βρέφος Βασιλιά, θα προσπαθήσει να καταστρέψει, να επιτεθεί και να παραγκωνίσει το μικρό φοβισμένο μας παιδί. Αρνούμενο λοιπόν αυτά τα συναισθήματα, το Βρέφος Βασιλιάς, τελικά, απωθεί την πραγματικότητα, ότι το μικρό αυτό παιδί υπάρχει.

Η Εσωτερική Πάλη

Είναι δύσκολο να κατανοήσουμε το Βρέφος Βασιλιά, γιατί τα πράγματα δεν είναι ποτέ όπως φαίνονται εκ πρώτης όψεως. Υπάρχουν δύο βασικές κινητήριες δυνάμεις: η πρώτη είναι το τρομαγμένο και μοναχικό παιδί που δε θέλει άλλο να πληγωθεί και η δεύτερη είναι το Βρέφος Βασιλιάς που δεν ικανοποιείται ποτέ και με τίποτα.Όταν το φοβισμένο παιδί μέσα μας ακούει τη λέξη όχι, μια εσωτερική φωνή μας λέει ότι είμαστε κακοί άνθρωποι. Αισθανόμαστε ότι μας αγαπάνε, μόνο όταν μας παραχαϊδεύουν και ότι δεν αξίζουμε να μας αγαπάνε, όταν προσπαθούν να μας επιβάλουν πειθαρχία ή μας επιπλήττουν. Όταν μας κριτικάρουν, η ανωριμότητά μας, μας επιβάλει να θέλουμε να περάσει το δικό μας και υποστηρίζει ότι αν οι άλλοι μας αγαπάνε, θα πρέπει να μας κάνουν τα χατίρια. Αρκετά συχνά, η χειριστικότητά μας, μας βοηθάει να καταφέρουμε να γίνει το δικό μας.

Και οι δύο αυτές τάσεις - το φοβισμένο παιδί και το απαιτητικό Βρέφος Βασιλιάς - ικανοποιούνται προσωρινά όταν γινόμαστε ο άνθρωπος που νομίζουμε ότι θέλουν οι άλλοι να είμαστε. Ωστόσο, η μακροχρόνια ανάρρωση βασίζεται στο γεγονός ότι, το φοβισμένο παιδάκι μέσα μας ανακτά την αυτοεκτίμησή του και μαθαίνει να ελέγχει τη συμπεριφορά του Βρέφους Βασιλιά.

Το Πρόβλημα

Οι άνθρωποι που είναι στην ανάρρωση, συνήθως, γνωρίζουν ποιά είναι τα πράγματα που απειλούν την ανάρρωσή τους. Τα προγράμματα Δώδεκα Βημάτων είναι σχεδιασμένα έτσι, ώστε να μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε και να ξεπεράσουμε τα ελαττώματα του χαρακτήρα μας. Η ανωριμότητα, που αποτελεί πρόβλημα για όλους μας, είναι ένα από τα προπύργια του Βρέφους Βασιλιά μέσα μας. Πιθανόν να χρειάζεται να αναγνωρίσουμε και να ξεπεράσουμε αυτό το ελάττωμα του χαρακτήρα, αν θέλουμε να συνεχίσουμε την ανάρρωσή μας.

Το Βρέφος Βασιλιάς μέσα μας, μας λέει ότι εμείς έχουμε δίκιο - οι άλλοι είναι αυτοί που έχουν άδικο. Πολλοί από μας έχουμε υπερασπιστεί το δίκιο μας όπου και όποτε αισθανθήκαμε ότι απειλούμαστε. Τα Βρέφη Βασιλιάδες συνήθως ενεργούν σαν Ανώτερη Δύναμη του εαυτού τους, παίρνοντας κρίσιμες αποφάσεις για τον εαυτό τους και τους άλλους. Το Βρέφος Βασιλιάς, μέσα μας, ισχυρίζεται ότι πρέπει να πετύχουμε σε οτιδήποτε θελήσουμε να κάνουμε. Μας λέει ότι είμαστε προορισμένοι για «μεγάλα πράγματα».

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΒΡΕΦΟΥΣ ΒΑΣΙΛΙΑ

Η νοοτροπία του Βρέφους Βασιλιά πηγάζει από τρία κίνητρα - τη δύναμη, την προσοχή και την ευχαρίστηση. Όντας υπερβολικά φιλικοί και γοητευτικοί, προσπαθούμε να κερδίσουμε φίλους. Πιθανόν να έχουμε την τάση να προσκολλούμαστε στους άλλους. Συχνά, προσπαθούμε να ελέγξουμε ή να επικρατήσουμε. Σχεδόν οτιδήποτε κάνουμε είναι υπό όρους και μας δημιουργεί την αίσθηση ότι οι άλλοι μας οφείλουν. Φοβόμαστε μήπως οι άλλοι μας απορρίψουν γι' αυτό που πραγματικά είμαστε, οπότε, παρουσιάζουμε μια ψεύτικη, επινοημένη εικόνα προς τα έξω. Αυτό μας προστατεύει, ώστε να μην πληγωθούμε. Κάθε προσωπικότητα ή παιχνίδι που παίζουμε, βασίζεται σε μια ψεύτικη υπόσχεση ή μύθο.

Εγώ, ο/η Δημοφιλής

Μύθος: Αν είμαι ελκυστικός/ή, γοητευτικός/ή και σαγηνευτικός/ή και η ψυχή της παρέας, θα θέλεις να είσαι φίλος/η μου.

Αλήθεια: Στην προσπάθειά μας να είμαστε αυτό, που, ανάλογα με την περίσταση, νομίζουμε ότι θέλουν οι άλλοι, χάνουμε τον αληθινό εαυτό μας. Το παιχνίδι τελειώνει, όταν οι άλλοι συνειδητοποιήσουν ότι δεν υπάρχει τίποτα πίσω από το ψεύτικο χαμόγελό μας.

Τύραννος / Δικτάτορας

Μύθος: Αν με υπακούσεις και αφεθείς τελείως στον έλεγχό μου, θα σε προστατέψω από το χάος.

Αλήθεια: Αν πιστεύουμε ότι γεννηθήκαμε αρχηγοί και ότι είμαστε σε θέση να χειριστούμε την οποιαδήποτε κρίση, περιμένουμε ότι οι άλλοι θα εμπιστευτούν πειθήνια την τύχη τους στα χέρια μας. Μάστορες στο σαρκασμό, κρατάμε τους υποτελείς μας στη θέση τους με κακεντρεχή σχόλια. Το παιχνίδι τελειώνει όταν οι «υποτελείς» αρνούνται να υπακούσουν.

Ο Κατακτητής του Έρωτα

Μύθος: Το αντίθετο φύλο με βρίσκει ακαταμάχητο/η. Κομμάτι της όλης μου γοητείας είναι η έλλειψη σεβασμού που έχω γι' αυτούς. Περιμένω να πάρω αγάπη, προσοχή, πλούτο και δύναμη για την τιμή που τους κάνω να τους προσφέρω τη συντροφιά μου.

Αλήθεια: Βρισκόμαστε σε θανάσιμο ανταγωνισμό για τον πρωταγωνιστικό ρόλο και ήμαστε ανίκανοι να δεσμευθούμε σε μια σχέση. Το παιχνίδι τελειώνει, όταν οι άλλοι αντιληφθούν πόσο ρηχός είναι ο κατακτητής.

Εγώ, ο/η Πανέμορφος/η

Μύθος: Τα νιάτα, ένα όμορφο σώμα και ένα ελκυστικό πρόσωπο, πιστεύω ότι είναι απαραίτητα προσόντα για να με συμπαθήσουν και να με δεχθούν οι άλλοι.

Αλήθεια: Έχουμε προσπαθήσει να τη βγάλουμε καθαρή μόνο με την εμφάνισή μας. Το παιχνίδι τελειώνει, όταν οι άλλοι κουράζονται με το παιδί που απαιτεί συνεχή επιβεβαίωση για το πόσο ελκυστικό είναι.

Ο/Η Διασκεδαστής/τρια

Μύθος: Αν καταφέρω να σε διασκεδάσω με τη μουσική μου, το χιούμορ μου ή με κάποιο άλλο ταλέντο μου, θα με προσκυνάς και θα με λατρεύεις.

Αλήθεια: Βιώνουμε την αποδοχή μόνο όταν οι άλλοι εκθειάζουν τα ταλέντα μας και αποζητάνε τη συντροφιά μας για να περάσουν ευχάριστα την ώρα τους. Το παιχνίδι τελειώνει όταν οι άλλοι κουράζονται να παίζουν το ρόλο του θαυμαστή μας ή συνειδητοποιούν ότι δεν έχουμε να προσφέρουμε καθόλου ζεστασιά και ανθρωπιά σε μια σχέση.

Ο/Η Τελειομανής

Μύθος: Δεν αξίζω σαν άνθρωπος, εκτός αν καταφέρω να είμαι ο/η καλύτερος/η σε αυτό που κάνω.

Αλήθεια: Κανένας άνθρωπος δεν είναι πάντα ο καλύτερος ή ο πλέον επιτυχημένος. Προσπαθούμε όμως να κερδίσουμε αυτοεκτίμηση μαθαίνοντας να κάνουμε καλά κάποια συγκεκριμένα πράγματα. Το παιχνίδι τελειώνει, είτε όταν συνειδητοποιούμε την ματαιότητα αυτών μας των προσδοκιών, είτε όταν οι άλλοι κουραστούν από την ανταγωνιστικότητά μας.

Ο/Η Γλύκας/α

Μύθος: Αν είμαι καλός/ή και γλυκός/ιά σε όλους, θα με συμπαθήσουν.

Αλήθεια: Ο φόβος της απόρριψης μας κάνει να αναζητάμε διαρκώς την αποδοχή των άλλων. Το παιχνίδι τελειώνει, όταν συνειδητοποιούμε ότι δεν μπορούμε να τους ευχαριστούμε όλους ή όταν οι άλλοι κουραστούν από τη γλυκανάλατη στάση μας.

Ο/Η Επαναστάτης

Μύθος: Πρέπει να περάσει το δικό μου, αλλιώς . . Οι κανόνες ισχύουν για τους άλλους. Αν μου πεις να μην κάνω κάτι, είναι σαν να κουνάς μπροστά στα μάτια μου ένα κόκκινο πανί και με προκαλείς να το κάνω.

Αλήθεια: Εμείς, οι επαναστάτες/ριες, συνήθως, εισπράττουμε τις συνέπειες ή την τιμωρία που μας αξίζει ή που αποζητάμε. Το παιχνίδι τελειώνει, όταν κουραζόμαστε να πληρώνουμε το τίμημα της παρανομίας και εγκαταλείπουμε τη συγκεκριμένη συμπεριφορά.

Ο/Η Οσιομάρτυρας

Μύθος: Μου αξίζει να υποφέρω. Δε μετράω. Κανείς δε με καταλαβαίνει. Εγώ, ο/η κακομοίρης/α. Εκλαμβάνω τον οίκτο σου σαν εκδήλωση αγάπης.

Αλήθεια: Μπερδεύουμε την αγάπη με τον οίκτο και πιστεύουμε ότι, αν θυσιαστούμε για τους άλλους, αυτοί δε θα μας εγκαταλείψουν. Το παιχνίδι τελειώνει, όταν κουραστούμε να υποφέρουμε και συνειδητοποιούμε ότι αξίζουμε κάτι περισσότερο.

Ο/Η Ασυνθηκολόγητος/η

Μύθος: Αν δεν παίξεις το παιχνίδι με τους όρους μου, δεν παίζω καθόλου.

Αλήθεια: Έχοντας παραλύσει από το φόβο της αποτυχίας και της απόρριψης, δεν προσπαθούμε καν και αισθανόμαστε ότι ο κόσμος μας χρωστάει. Έτσι αποθαρρυμένοι και απαισιόδοξοι, όπως είμαστε, εγκαταλείπουμε πριν ακόμα ξεκινήσουμε. Το παιχνίδι τελειώνει, όταν οι άλλοι κουραστούν να μας κουβαλάνε στην πλάτη τους.23

OΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ

Κάθε ένα από αυτά τα παιχνίδια άρχισε με προοπτικές επιτυχίας, αλλά κατέληξε σε ματαίωση και αποτυχία. Η ζωή του Βρέφους Βασιλιά γίνεται μια σειρά από σκαμπανεβάσματα. Κάθε καινούργια αρχή ακολουθείται πάντα από ένα οδυνηρό τέλος. Αυτά τα Βρέφη εθίζονται στην συγκίνηση της επιτυχίας και ακόμα περισσότερο, στον πόνο της αποτυχίας.

Τα Βρέφη Βασιλιάδες δεν αντέχουν την ανία που βιώνουν όταν τα πράγματα πηγαίνουν ομαλά και έχουν την τάση να τα σαμποτάρουν ή να δημιουργούν κρίσεις. Μια ζωή γεμάτη αναταραχή επισκιάζει τα επίμαχα ζητήματα και μειώνει την προσωπική τους ευθύνη για τις εκάστοτε αποτυχίες. Το χάος τους εμποδίζει ακόμα και να δουν την αυτοεκτίμησή τους, που όλο και ελαττώνεται. Η πραγματικότητα ότι η όλη κατάσταση έχει καταντήσει σκέτη ταλαιπωρία, καλύπτεται από την παντελή απουσία συναισθημάτων. Είναι αναμενόμενο ότι το Βρέφος Βασιλιάς θα εθισθεί σε κάτι. Είναι καθαρά θέμα χρόνου.

Ο ΜΟΙΡΑΙΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ

Εθισμένο σε μια ζωή γεμάτη υπερβολή και ωθούμενο από συναισθήματα χαμηλής αυτοεκτίμησης, το ανώριμο άτομο ζει μια ζωή απογοητευτική και στείρα, αλλά όχι απαραίτητα και θανατηφόρα. Κάτι όμως γίνεται, όταν ο τρόπος ζωής του Βρέφους Βασιλιά και η χαμηλή αυτοεκτίμηση συνδυάζονται με την εμπειρία «του ακούσματος». Αυτό το «κάτι» μπορεί να αποδειχθεί μοιραίος συνδυασμός. Ξαναβρίσκουμε πάλι αυτό το συναίσθημα ζεστασιάς, ανακούφισης και σιγουριάς της παιδικής μας ηλικίας - το συναίσθημα που αναζητούσαμε όλη μας τη ζωή. Η ανακουφιστική και καθησυχαστική επήρεια της ουσίας, είναι αυτό ακριβώς που αποζητάει το Εγώ του Βρέφους Βασιλιά. Καθώς η ερωτική σχέση με «το άκουσμα» παίρνει το πάνω χέρι, όλοι οι τομείς της ζωής μας προοδευτικά καταλήγουν σε ακόμα πιο ακραίες και ανώριμες συμπεριφορές.

Ο ΚΑΤΑΛΥΤΗΣ

Ο αμυντικός μηχανισμός του Βρέφους Βασιλιά, που το βοηθάει να αρνείται σχεδόν κάθε πρόβλημα, έχει ήδη δομηθεί και επιταχύνει την καθοδική πορεία του εθισμένου ατόμου προς τον πάτο του. Ο εχθρός είναι μέσα μας και η χρήση ουσιών απελευθερώνει, σαν ένα πύραυλο που εκτοξεύεται για το φεγγάρι, την απογοήτευση, το θυμό, τη μνησικακία, το φόβο και την αμφιβολία που έχουμε συσσωρεύσει μέσα μας. Το υπέροχο συναίσθημα της ζωής στη μήτρα επιστρέφει και το Βρέφος λάμπει μέσα και έξω, ενθουσιασμένο και γεμάτο αυτοπεποίθηση γι' αυτό το καινούργιο «άκουσμα».

Το Εγώ γίνεται ένας αδηφάγος μανιακός που απαιτεί συνεχές τάισμα, με διασκεδαστικά πάρτι και έντονες συγκινήσεις, πράγμα που επιταχύνει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς την εξέλιξη της αρρώστιας μας. Εθιζόμαστε στις ουσίες σε χρόνο μηδέν και πολύ γρήγορα πιάνουμε πάτο.

Τυφλωμένο από το υπέροχο συναίσθημα αυτού του τέλειου «ακούσματος», το Βρέφος Βασιλιάς αποβάλει από μέσα μας και τα τελευταία ίχνη συνείδησης και αρχών. Εφοδιασμένοι με παρωπίδες, ωτοασπίδες και στενοκεφαλιά για την ενίσχυση των ψευδαισθήσεων και της άρνησής μας, καταφέρνουμε να παραμείνουμε σε πλήρη άγνοια σχετικά το πόσο πολύ έχουμε ξεφύγει.

ΕΧΩ ΒΑΡΕΘΕΙ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΣΤΕΙ ΝΑ ΕΧΩ ΒΑΡΕΘΕΙ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΣΤΕΙ

Εξουθενωμένο από ένα τρόπο ζωής, όπου τα θέλει όλα εδώ και τώρα, όπου είναι υποχρεωμένο να εφευρίσκει τρόπους να περνάει το δικό του, όπου προσπαθεί μανιωδώς να έχει το πάνω χέρι, όπου ζει με το φόβο των συνεπειών και της κατάληξης των καταστάσεων και όπου προσπαθεί να παίζει τον αντίστοιχο ρόλο για τον αντίστοιχο άνθρωπο, το Βρέφος μέσα μας, συχνά, φθάνει σε ένα σημείο, όπου σταματάει και πατάει τις φωνές.

Όταν αυτό το άρρωστο συναίσθημα πανικού, που κάνει το στομάχι μας να ανακατεύεται και να σφίγγεται, γίνεται ένας λυσσαλέος φόβος και τρόμος που μας καταβροχθίζει ολοκληρωτικά, τότε πιάνουμε πάτο. Το Βρέφος δεν μπορεί να διανοηθεί τη ζωή του χωρίς ουσίες, ενώ συγχρόνως, φοβάται να συνεχίσει να βιώνει αυτήν την ατέρμονη καθημερινή ταλαιπωρία. Εγκλωβισμένο στο μοτίβο αυτής της επαναλαμβανόμενης συμπεριφοράς και μην τολμώντας ποτέ να κάνει τίποτα διαφορετικά, το Βρέφος Βασιλιάς έχει παραλύσει τελείως από το φόβο της επόμενης μέρας. Η ανάρρωση μπορεί να καθυστερήσει εξαιτίας του ανώριμου Εγώ που συνεχίζει να επιμένει ότι έχει δίκιο - «Μπορώ να κάνω τα πάντα μόνος μου. Δε χρειάζομαι βοήθεια». Η κατάλληλη στιγμή είναι το παν, μια και το Βρέφος είναι τώρα ευάλωτο και μπορεί να πάρει βοήθεια.

ΠΑΡΑΔΕΞΟΥ ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΣΟΥ,

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Όταν παραδεχόμαστε ότι ο τρόπος μας δε δούλεψε και ερχόμαστε αντιμέτωποι με την αποτυχία μας, σπάει αυτομάτως το φράγμα που συγκρατεί τον πόνο. Από τη μια στιγμή στην άλλη, το Βρέφος Βασιλιάς θα μας κάνει, από εκεί που πιστεύαμε ότι χρειαζόμαστε βοήθεια, να αισθανθούμε ότι δεν έχουμε ελπίδα και από εκεί που ήμασταν αισιόδοξοι, να πιστέψουμε ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε. Θα παραμείνουμε βυθισμένοι στο βάλτο της απόγνωσης, περιμένοντας να έρθουν να μας σώσουν, ενώ την ίδια στιγμή θα ζητάμε να μας δώσουν εγγυήσεις για τη σωτηρία μας, πριν καλά-καλά αντιμετωπίσουμε τους φόβους μας και αρχίσουμε να μπαίνουμε σε δράση. Σε αυτή τη φάση, μπορούμε να δεχθούμε το χέρι βοηθείας που θα μας απλώσει το Α.Α. ή το Ν.Α. μέσω ενός άλλου Αλκοολικού ή ναρκομανή Βρέφους Βασιλιά που θα μας επιβεβαιώνει ότι τα Δώδεκα Βήματα όντως δουλεύουν. Πριν κάνει το Πρώτο Βήμα, το Βρέφος Βασιλιάς, χρειάζεται να ελπίσει ότι «Αν οι άλλοι μπορούν να το καταφέρουν, μπορώ και εγώ».

Θα μπορέσουμε να βγούμε από την παγίδα του Βρέφους Βασιλιά, μόνο όταν αποκτήσουμε τη νοοτροπία «Μόνος μου Δεν Μπορώ, Μαζί Μπορούμε». Παραδιδόμενοι στον τρόπο ζωής των Δώδεκα Βημάτων, μπορούμε να δαμάσουμε τη δύναμη του Βρέφους Βασιλιά και να βρούμε μια Ανώτερη Δύναμη που θα λειτουργήσει για μας.

Μπορούμε να διδαχθούμε το πραγματικό νόημα της συγχώρεσης, της ταπεινοφροσύνης και της ευγνωμοσύνης. Μπορούμε να μάθουμε να αποφεύγουμε τις παγίδες που μας στήνει το Βρέφος Βασιλιάς και να εναρμονιστούμε με τα Δώδεκα Βήματα. Μπορούμε να μάθουμε ξανά να χαιρόμαστε, ενώ συγχρόνως, θα αρχίσουμε να αποκτάμε μια νέα και βαθύτερη κατανόηση για τη ζωή.

]

ΠΩΣ ΝΑ ΓΙΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΦΟΒΙΣΜΕΝΟ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙ

Χρησιμοποιώντας όλη την αγάπη και την υποστήριξη που μας προσφέρει η αδελφότητα του Α.Α. και του Ν.Α., πρέπει να ξεκινήσουμε ένα εσωτερικό ταξίδι για να γνωρίζουμε το τρομαγμένο «κακό» παιδί που κρατάμε παραμελημένο μέσα μας για τόσο πολύ καιρό. Μπορούμε να φανταστούμε τον εαυτό μας να μπαίνει μέσα στο δωμάτιό του και να το βλέπει κουλουριασμένο στη γωνία να κλαίει. Μπορούμε να γίνουμε τρυφεροί και στοργικοί γονείς γι' αυτό το παιδάκι που όλοι κρύβουμε μέσα μας. Όπως θα έκανε κάθε γονιός, παροτρύνουμε το παιδί να έρθει, να καθίσει δίπλα μας και να μας εξηγήσει τι του συμβαίνει. Μετά, κρατώντας το σφιχτά στην αγκαλιά μας, λέγοντάς του ότι «Όλα θα πάνε καλά» και σκουπίζοντας τα δάκρυα από τα μάτια του, μπορούμε να του περάσουμε το μήνυμα ότι είναι αξιαγάπητο, ότι είναι μια πανέμορφη ύπαρξη και ότι είναι ασφαλές.

Η ΩΡΙΜΑΝΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΚΟΛΠΟΥΣ ΤΟΥ Α.Α. ΚΑΙ ΤΟΥ Ν.Α.

Μέσα στις ομάδες Δώδεκα Βημάτων, επικρατεί μια ατμόσφαιρα στοργής, ζεστασιάς και ασφάλειας, η οποία εκπέμπεται στους νεοφερμένους, μεταφέροντάς τους το μήνυμα «Σε αγαπάμε, απλά και μόνο γιατί υπάρχεις και θα σε αγαπάμε και πριν ακόμα φθάσεις να αγαπήσεις εσύ τον εαυτό σου». Αυτή είναι η υπόσχεση του Α.Α. και του Ν.Α. - αγάπη άνευ όρων. Η μόνη προϋπόθεση είναι η ειλικρινής επιθυμία να σταματήσεις να κάνεις χρήση. Η αδελφότητα είναι η ζεστή και γεμάτη θαλπωρή μήτρα που πάντα αποζητούσε το Βρέφος Βασιλιάς. Η ζεστή και στοργική οικογένεια του προγράμματος των Δώδεκα Βημάτων είναι αληθινή και έρχεται σαν αντίδοτο στην ψεύτικη ασφάλεια του ποτού και των άλλων ναρκωτικών.

ΠΩΣ ΘΑ ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΌ ΜΑΣ

Το Βρέφος που βρίσκεται σε διαδικασία ανάρρωσης, σιγά-σιγά, αρχίζει να αποκτάει αυτοεκτίμηση μέσα από τα Δώδεκα Βήματα. Είναι δύσκολο πράγμα να αλλάξει κάποιος τη ζωή του, αλλά θα υπάρχει πάντα το Α.Α. και το Ν.Α. για να μας καθοδηγεί. Σε αυτά τα προγράμματα, αρχίζουμε να αποκτάμε προσωπική επίγνωση της αξίας μας. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της αυτογνωσίας, της αυτοπειθαρχίας, της αυτοσυγχώρεσης και της αυτοαποδοχής. Σταδιακά, το μικρό φοβισμένο παιδί έχει την ευκαιρία να αγαπήσει τον εαυτό του.

TONAAΓΑΠΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΑΝΕ

Δεν έχει καμία σημασία αν τα μέλη της ομάδας των Δώδεκα Βημάτων μας αγαπούσαν, πριν ακόμα αγαπήσουμε εμείς τον εαυτό μας. Το «κλειδί» είναι ότι, τώρα, έχουμε αρχίσει να αγαπάμε οι ίδιοι πιο πολύ τον εαυτό μας. Σταδιακά, θα αναζητήσουμε και θα ανακαλύψουμε όλα τα υπέροχα προτερήματα που έχουμε εμείς σαν άνθρωποι.

Είναι «σκέτη γιορτή» για τον υποστηρικτή/ρια να βλέπει τον/την υποστηριζόμενο/η να ανακαλύπτει τα υπέροχα και μοναδικά του/της ταλέντα. Η διαδικασία, μέσα από την οποία περνάει ο/η υποστηριζόμενος/η τον πρώτο καιρό της ανάρρωσης, βοηθάει και αυτόν/ήν και τον/την υποστηρικτή/ριά του. Οι υποστηρικτές/ριες το κάνουν αυτό για να παραμείνουν καθαροί - αλλά κάνοντάς το, εμπεδώνουν ακόμα καλύτερα όλα όσα έχουν ήδη μάθει. Και μόνο το γεγονός ότι βλέπουν το/η νεοφερμένο/η να ξαναζωντανεύει, είναι μια συγκίνηση που αξίζει «όλα τα λεφτά».

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Το ότι ξαναζωντανεύουμε, αποκτώντας μια αίσθηση προσωπικής αξίας και το ότι δημιουργούμε μια σχέση με τον/την υποστηρικτή/ριά μας, θα μας προετοιμάσει για το επόμενο στάδιο.

Η ανωριμότητά μας, μας έχει υποχρεώσει σε όλη μας τη ζωή να αναζητάμε τη δύναμη από τον εξωτερικό κόσμο για να νοιώσουμε καλά εσωτερικά. Το να ξεπουλάμε τον εαυτό μας για ένα χαμόγελο, είναι μια σκέτη σκλαβιά. Τα θετικά συναισθήματα δεν μπορούμε να τα πάρουμε από τους ανθρώπους, τα μέρη ή τα πράγματα, αλλά μόνο από μέσα μας.

Η ανάκτηση της προσωπικής μας δύναμης έρχεται, αφού προηγουμένως παραδεχθούμε την ανισχυρότητά μας απέναντι στους άλλους. Όλοι χρειάζεται να πάρουμε προσωπική ευθύνη όσον αφορά την ανάκτηση της αυτοεκτίμησης και της αξιοπρέπειάς μας. Η αυτοεκτίμησή μας δεν εξαρτάται από τι λένε ή κάνουν οι άλλοι, αλλά από το πως αντιδρούμε εμείς σε αυτά που λένε ή κάνουν οι άλλοι. Έχουμε επιλογή για το πως θα αντιδράσουμε. Το να αντιδρούμε με φόβο, θυμό και μνησικακία, τείνει να μας κάνει να νοιώθουμε ότι δεν αξίζουμε. Η πραγματικότητα είναι ότι δεν πρόκειται όλοι να συμφωνούν μαζί μας, ούτε όλοι να μας συμπαθούν.

ΠΑΡΑΔΟΣΗ: Ή ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ Ο ΘΕΟΣ

Ή ΘΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΤΟ ΘΕΟ

Είναι μεγάλη ανακούφιση το να απαλλαχθείς από την ανάγκη σου να κυβερνάς oλάκερο το σύμπαν. Όταν παραδινόμαστε, αναθέτουμε αυτό το εγχείρημα σε μια Ανώτερη Δύναμη, η οποία, με τη σειρά της, γεμίζει την ψυχή μας με τη ζεστασιά, την ανακούφιση και τη γαλήνη που αναζητούσαμε όλα αυτά τα χρόνια. Και πάλι, η αίσθηση είναι περίπου η ίδια με αυτή της μήτρας.

Πριν Παραδοθούμε Αφού Παραδοθούμε

απογοητευμένοι ασφαλείς

θυμωμένοι καθησυχασμένοι

γεμάτοι ένταση χαλαροί

νευρικοί ευγνώμονες

προβληματισμένοι ανοιχτοί

πανικόβλητοι δεκτικοί

φοβισμένοι πρόθυμοι

ενοχικοί ειλικρινείς

ντροπιασμένοι αισιόδοξοι

αβέβαιοι ήρεμοι

ηττημένοι γαλήνιοι

μνησίκακοι ` ανεκτικοί

άδειοι γεμάτοι

ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ

Ο Θεός δε δημιουργεί «σκουπίδια». Ο καθένας από μας είναι ένας σημαντικός και μοναδικός άνθρωπος - είναι «κάποιος και όχι «κανένας». Σε ολόκληρο τον κόσμο δεν υπάρχει άλλος/η σαν κι εμάς. Θα πρέπει να μας γοητεύσει ο εαυτός μας και να συνειδητοποιήσουμε πόσο δυνατοί είμαστε. Το Βρέφος Βασιλιάς μέσα μας έχει αναπτύξει μια μεγάλη ποικιλία δεξιοτήτων, σε συνδυασμό με τα ταλέντα που του έχει χαρίσει ο Θεός και θα πρέπει πάντα να εκτιμάμε αυτές μας τις δυνάμεις. Μπορούμε να μάθουμε από το παρελθόν και στη συνέχεια, να το αφήσουμε πίσω μας. Μπορούμε να σταματήσουμε να είμαστε ο δικαστής και ο δήμιος του εαυτού μας. Ξέρουμε ότι η Ανώτερή μας Δύναμη μας συγχωρεί. Τώρα ήρθε η ώρα να Της το επιτρέψουμε. Πρέπει να πάψουμε να κρίνουμε τον εαυτό μας και να Την αφήσουμε να κάνει τη δουλειά Της.

ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ

«Αχ, Θεέ μου, είναι δύσκολο να είσαι ταπεινός/ή όταν είσαι τέλειος/α από κάθε άποψη». Όταν ο Μακ Ντέϊβις τραγουδούσε αυτό το τραγούδι, όλα τα Βρέφη Βασιλιάδες ανά τον κόσμο κοκκίνιζαν ξέροντας ότι τραγουδούσε γι' αυτά. Είναι τώρα πια πασιφανές ότι η υπερηφάνεια αποτελεί μεγάλο μέρος του προβλήματος «Βρέφος Βασιλιάς». Αυτό που χρειάζεται να μάθουμε είναι ότι η υπερηφάνεια μπορεί να είναι επίσης και κάτι θετικό. Το να έχουμε ταπεινοφροσύνη, δε σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε πειθήνιοι και φοβισμένοι. Αντίθετα, ταπεινοφροσύνη είναι περισσότερο το να δεχόμαστε ότι είμαστε ίσοι με τους άλλους - ούτε καλύτεροι ούτε χειρότεροι. Το να είμαστε ίσοι, σημαίνει ότι είμαστε ειλικρινείς, ανοιχτοί και ευάλωτοι - πράγμα που είναι δύσκολο, αλλά τώρα πια εφικτό. Νοιώθοντας ελεύθεροι να είμαστε ο εαυτός μας, μπορούμε πλέον να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα. Η ταπεινοφροσύνη μας βοηθάει να είμαστε δεκτικοί και ευπροσάρμοστοι. Για να συνεχίσουμε να ωριμάζουμε και για να αποφύγουμε μια τυχόν υποτροπή, πρέπει να συντηρούμε διαρκώς την ταπεινοφροσύνη μας.

ΕΝΟΧΗ

Ο μηχανισμός των ενοχών - ή η συνείδηση - του Βρέφους Βασιλιά δε λειτουργεί. Τα Βρέφη Βασιλιάδες εξωραΐζουν τις συμπεριφορές τους και ως εκ τούτου και το σύστημα αξιών τους. Όταν το συνειδητοποιούν αυτό, αντιδρούν υπερβολικά και διαρκώς αυτομαστιγώνονται επειδή δεν είναι τέλεια. Μέχρι να βρει το Βρέφος Βασιλιάς μέσα μας κάποια ισορροπία, καθώς και ένα νέο σύστημα αξιών, θα είμαστε υποχρεωμένοι να στηριζόμαστε σχεδόν εξ ολοκλήρου στον/στην υποστηρικτή/ριά μας. Ένας χρήσιμος και πρακτικός κανόνας είναι ότι, αν νοιώθουμε ενοχές για κάτι, δε θα πρέπει να το κάνουμε. Χρειάζεται να ανακαλύψουμε τι ακριβώς πιστεύουμε και να ζήσουμε βάσει αυτών των πιστεύω.

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΘΙΖΟΜΕΝΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΜΑΣ

Ξέρουμε ότι έχουμε εθιζόμενη προσωπικότητα. Γιατί λοιπόν να μην προσπαθήσουμε να εθιστούμε σε κάτι που μπορεί να αποδειχθεί θετικό για μας; Μπορούμε να βάλουμε κάποιους μικρούς στόχους ή να επιλέξουμε κάποια πράγματα που μπορούμε να κάνουμε σε καθημερινή βάση. Μπορούμε να αναπτύξουμε μια ευχάριστη, εποικοδομητική, ακόμα και παθιασμένη, ερωτική σχέση με κάποιο πρόγραμμα άσκησης. Αν θέλουμε, μπορούμε να επιστρέψουμε και στα θρανία.

ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΧΕΣΗ

ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΩΤΕΡΗ ΜΑΣ ΔΥΝΑΜΗ

Θα πρέπει να διερωτηθούμε πως ακριβώς αντιλαμβανόμαστε την Ανώτερή μας Δύναμη και πως θα μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε μαζί Της την ώρα που κάνουμε την καθημερινή μας προσευχή. Μπορούμε να επιλέγουμε καθημερινά ένα θέμα, βάση του οποίου να ζούμε μέσα στη μέρα μας, ενθυμούμενοι πάντα ότι η θετική στάση δεν έρχεται αυτόματα, αλλά με την πρακτική και τη σκληρή δουλειά. Όσο μειώνονται οι προσδοκίες μας, τόσο θα αυξάνεται η εσωτερική μας γαλήνη. Μπορούμε να εξασκηθούμε, για παράδειγμα, στο να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας και τους άλλους.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΑΠΟΓΡΑΦΗ

Κάθε βράδυ, θα πρέπει να καταγράφουμε τα εποικοδομητικά πράγματα που κάναμε και τα θετικά πράγματα που μας συνέβησαν. Με αυτόν τον τρόπο, επικεντρωνόμαστε στο να αναγνωρίσουμε στον εαυτό μας αυτά που πετύχαμε. Μπορούμε να κάνουμε έναν ήπιο απολογισμό των σφαλμάτων μας και όταν σφάλουμε, να το παραδεχόμαστε αμέσως.

ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΦΥΛΟ

Όταν μπαίνουμε σε σχέσεις πολύ σύντομα, θέτουμε σε σοβαρό κίνδυνο την ανάρρωσή μας. Επειδή το Βρέφος Βασιλιάς μέσα μας υποφέρει βιώνοντας τον πόνο της ωρίμανσης που ενέχει η ανάρρωση, αποζητάει να δημιουργήσει νέες σχέσεις για να απαλύνει τον πόνο της ψυχικής ωρίμανσης. Αν το αφήσουμε να συμβεί, το Βρέφος Βασιλιάς, σαν τη νυχτοπεταλούδα που μαγνητίζεται από τη φλόγα, αναπτύσσει συχνότατα εθιζόμενη προσωπικότητα, χρησιμοποιώντας τη σχέση σαν ναρκωτικό. Αυτό σταματάει την πρόοδο της ανάρρωσής μας ή - ακόμα χειρότερα - μπορεί να γίνει η αιτία για μια πιθανή υποτροπή. Η ανωριμότητά μας ίσως να μη μας έχει αφήσει να μάθουμε τι είναι μια υγιής σχέση ή πως να τη δημιουργήσουμε. Το μόνο που ξέραμε να κάνουμε ήταν να εξουσιάζουμε, να παραβιάζουμε τα όρια των άλλων, να απαιτούμε, να επιτιθέμεθα και να κατακτάμε. Λατρεύουμε το μήνα του μέλιτος, αλλά αδυνατούμε να αντέξουμε τα προβλήματα και τις κρίσεις μιας σχέσης. Τα έντονα συναισθήματα μιας καινούργιας σχέσης θα μπορούσαν να μας κάνουν να χάσουμε την νεοσύστατη ανάρρωσή μας.

«ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ ΣΟΥ»,

ΕΙΠΕ Ο ΟΜΙΛΗΤΗΣ

Φαντάσου, για μια στιγμή, ότι φοράς μονίμως ακουστικά ραδιοφώνου, όπου από τη μια μεριά ακούς το Βρέφος Βασιλιά και από την άλλη το Α.Α. Το σήμα του ενός σταθμού θα είναι ΒΡΕΦΟΣ-Β και του άλλου, Ε-ΑΑ - από το «εμείς» στο Α.Α. Έχουμε την επιλογή να συντονιστούμε είτε με τον ΒΡΕΦΟΣ-Β είτε με τον Ε-ΑΑ. Ο ΒΡΕΦΟΣ-Β αντιπροσωπεύει τον αρρωστημένο τρόπο σκέψης ή αυτές καθ' αυτές τις σκέψεις που θα μας οδηγήσουν σε υποτροπή, ενώ ο E-AA αντιπροσωπεύει την ανάρρωση. Αν αντισταθούμε στον τρόπο σκέψης ΒΡΕΦΟΣ-Β και συντονιστούμε με τον Ε-ΑΑ, μπορούμε να αρχίσουμε να αλλάζουμε τις συμπεριφορές μας.

Ο Αρρωστημένος Τρόπος Σκέψης του Βρέφους Βασιλιά

Εναντίον των Σλόγκαν του Α.Α./Ν.Α.

Ο Αρρωστημένος Τρόπος Σκέψης

του Βρέφους Βασιλιά Τα Σλόγκαν του Ε-ΑΑ

Το να ζω στο παρελθόν και να Μια μέρα τη φορά

ανησυχώ για το μέλλον

Το να συνεχίζω να αποφεύγω να Με το μαλακό

αντιμετωπίσω τους φόβους και

τις προσδοκίες μου

Το να προσπαθώ να το αντιμετωπίσω Άφησέ το από τα χέρια σου,

με το δικό μου τρόπο άσε το στα χέρια το Θεού

Το να αντιδρώ υπερβολικά όταν τα Ζήσε και άσε και τους άλλους

πράγματα δεν εξελιχθούν με τον να ζήσουν

τρόπο που θέλω εγώ

Το να προσπαθώ να ξαναγράψω το Μην προσπαθείς να επιδιορθώσεις

Μεγάλο Βιβλίο (ή το Βασικό Κείμενο), κάτι που ήδη λειτουργεί

τα Βήματα και τις Παραδόσεις -

- δουλεύοντας το πρόγραμμα

επιλεκτικά

Το να ξεχνάω ότι, το να μείνω καθαρός/η, Ασχολήσου πρώτα με τα πιο σημαντικά

όπως επίσης και το Α.Α./Ν.Α, είναι οι

πιο σημαντικές μου προτεραιότητες

Το να περιπλέκω τα πράγματα, Κράτα το απλό

μπαίνοντας στη διαδικασία της

«ανάλυσης-παράλυσης»

Το να κάνω την απογραφή των Κάνε τη δική σου απογραφή

άλλων επισημαίνοντάς τους τα

ελαττώματά τους

Τα μικρά ανώδυνα ψεματάκια Είναι ένα πρόγραμμα ειλικρίνειας

δε βλάπτουν

Το να δικαιολογώ τις μνησικακίες Μην κρατάς μνησικακία

μου και να τις κρατάω μέσα μου

Το να λέω στους άλλους αυτό που Πες το όπως είναι

νομίζω ότι θέλουν να ακούσουν

Σύγκρινε τα Συμπτώματα της Υποτροπής

με της Αρχές του Α.Α./Ν.Α.

Τα Συμπτώματα της Υποτροπής

του ΒΡΕΦΟΥΣ-Β Οι Αρχές του Ε-ΑΑ

Ανειλικρίνεια Ειλικρίνεια

Αμφιβολία Ελπίδα

Αναβλητικότητα Δράση

Φόβος Θάρρος

Ο εύκολος δρόμος Ακεραιότητα

Αυταρέσκεια Προθυμία

Ξιπασιά Ταπεινοφροσύνη

Υπερβολικές προσδοκίες

από τους άλλους Αδελφική αγάπη

Ελαστικότητα με τον εαυτό μου

όσον αφορά την πειθαρχία Αυτοπειθαρχία

Αποχή από τις συγκεντρώσεις Επίμονη συμμετοχή

Έλλειψη ευγνωμοσύνης Πνευματικότητα

Παντοδυναμία Υπηρεσία

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ

Τελικά, μαθαίνουμε να αναλαμβάνουμε να στηρίζουμε, να θρέφουμε και να χαϊδεύουμε το φοβισμένο μας παιδί. Καταλήγουμε ακόμα και να κάνουμε ανακωχή με το κομμάτι μας αυτό, που αντιστοιχεί στο Βρέφος Βασιλιά και αποκτάμε την ικανότητα να παρακολουθούμε και να ελέγχουμε τι συμβαίνει μέσα μας. Δεν περνάει καν από το μυαλό του Βρέφους Βασιλιά ότι μπορεί κάποιος/α να έχει αυτοπειθαρχία και να ζει μια φυσιολογική ζωή και συγχρόνως να έχει κέφι και ζωντάνια. Τώρα πια μπορούμε να αποκτήσουμε μια εσωτερική γαλήνη που το Βρέφος Βασιλιάς τη θεωρούσε ανέφικτη.

Υπάρχει ένα πανέμορφο ποίημα που λέγεται «Η Παράκληση και η Απόκριση», το οποίο περιγράφει τα συναισθήματα που βιώνει το Βρέφος Βασιλιάς όταν συνειδητοποιεί ότι, οι ταλαιπωρίες που πέρασε, κατέληξαν να γίνουν ευλογία.

Η Παράκληση και η Ανταπόκριση

(Μια Οικουμενική Προσευχή για την Ημέρα των Ευχαριστιών)

Ζήτησα από το Θεό να μου δώσει δύναμη για να κάνω μεγάλα πράγματα

και Αυτός με έκανε αδύναμο για να μάθω ταπεινά να υπακούω.

Του ζήτησα υγεία για να κάνω ακόμα πιο σπουδαία πράγματα

και Αυτός μου έδωσε αρρώστια για να κάνω καλύτερα πράγματα.

Του ζήτησα πλούτη για να γίνω ευτυχισμένος

και Αυτός μου έδωσε φτώχια για να γίνω σοφός.

Του ζήτησα δύναμη για να πάρω τον έπαινο των ανθρώπων

και Αυτός μου έδωσε αδυναμία για να νοιώσω την ανάγκη Tου.

Του ζήτησα τα πάντα για να χαρώ τη ζωή

και Αυτός μου έδωσε ζωή για να χαρώ τα πάντα.

Δεν πήρα τίποτα από όσα ζήτησα, αλλά πήρα όλα όσα είχα ελπίσει.

Σχεδόν ερήμην μου, οι βουβές μου προσευχές εισακούσθηκαν.

Απ' όλους τους ανθρώπους, είμαι ο πιο ευλογημένος.

[1] Διδακτορική εργασία του Χάρι Τίμπαουτ "The Ego Factors in Surrender in Alcoholism" (Ο Παράγων «Εγώ» όσον αφορά την παράδοση του Αλκοολικού), σελ. 6.

2 Τζον Πάουελ «Why Am I Afraid To Tell You Who I Am?» (Γιατί Φοβάμαι Να Σας Πω Ποιός Είμαι;). Διαθέσιμο από το Εκπαιδευτικό Υλικό του Hazelden.